İnsanlıktan Çıkış
bir alaz göğe inandım
başakların gecede akan hışırtısına bir de
anla beni ayışığı
kentler tükürdüm beton ve çelik soluyan akşamlarda
söktüm omzuma takılan apoletleri
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta