Ben bir köpeğim…
Her türlü köpekliği bilerek ya da bilmeden yapmışımdır.
Ama bilincim uyanır, iyiyi seçersem, İNSAN olurum.
Eğer birine zarar verdiysem,
Eksiğim kusurum yüzünden biri maddi-manevî ziyana uğradıysa,
Sorarım kendime:
"Hakkını helâl eder misin?"
O derse ki:
“Bin lira zararım var, öde ki razı olayım.”
Veririm.
O da “Allah razı olsun, hakkım helâl olsun.” derse,
Rızalık doğar.
İşte bu insanlık yoludur.
Çünkü…
İNSAN, akla, mantığa, bilime ve fenne yakın olan;
Sevgiyle, merhametle, vicdanla, ahlâkla yaşayan kişidir.
Hak, hukuk, adalet yolunda yürüyendir.
Alın teriyle, emekle, helâl kazançla geçinen kişidir.
Sen çalışıyor musun, yoksa çalıyor musun?
Ama ne yazık ki…
Osmanoğulları, bu milletin yetimini, dulumuzu, emeklimizi,
Açta açıkta kalan yoksulumuzu düşünerek değil;
Saraylarda şatafat içinde yaşamak için bir düzen kurdu.
Dillerinden din düşmedi.
“İslâm, şeriat, Osmanlı” dediler…
Ama kendinden olmayanı dışladılar, hor gördüler,
Bazen sövdüler, bazen dövdüler, hatta öldürmeye yeltendiler.
Oysa…
Mustafa Kemal Atatürk, dinle savaşmadı;
İnsanı yüceltti, aklı ve vicdanı rehber etti.
Keşke "din düşmanı" deseydi de,
FETÖ gibi sahtekarlar hiç yeşermeseydi.
Mustafa Kemal ATATÜRK, bu millete;
İnsan hakları, yurttaşlık hakları, özgürlükler getirdi.
Laik, demokratik, sosyal bir hukuk devleti kurdu.
Çünkü biliyordu:
Gerçek devlet, insanı yaşatmak için vardır.
Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 6.7.2025 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirim bir özeleştiri, bir toplumsal eleştiri ve bir insanlık tanımıdır. Derin bir sorgulama içeriyor ve birçok kavramı cesurca ortaya koyuyor: insan olmanın ölçütü, hak-hukuk, helâl kazanç, rızalık, adalet, vicdan ve emek gibi temel ahlâkî değerler. Aynı zamanda Osmanlı sistemine ve güncel siyasal düzene karşı eleştirel bir tarihsel bakış da sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!