Kız çocuğu diri diri gömülür,
Masum yavru yaşayamaz ölür,
Bu cinayetler nasıl çözülür?..
Geldi peygamber, Muhammed (sas) adı,
İnsanlık merhameti tanıdı.
Sabırla geçti Mekke yılları,
Zalim müşrik ayırdı yolları,
Karşı çıkıp kaldırdı kolları…
Kötülük yapana aldırmadı,
Düşmanlık ederek saldırmadı.
Yıllar sonra fethedildi yurdu,
Girdi Mekke’ye Müslüman ordu,
“Ne yapayım size?” diye sordu…
Devran döndü, şerre sarılmadı,
Affetti onları, darılmadı.
Müslüman olmanın alameti,
Doğru git, bozma istikameti!
Kaybetme içinden merhameti!..
Örnek al O’nu, nasıl yaşadı?
Dediğini hayata taşıdı.
Peygamberim ne güzel eğitti,
Düşmanlıkları bile eritti,
Tüm beşeriyet buna şahitti…
Cehalet karanlığı ışıdı,
İslâm bir güneş gibi şakıdı...
Selim İç
Kayıt Tarihi : 7.9.2025 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!