İnsanlık Hali Şiiri - İbrahim Karaçay

.
Türlü türlü hal bulunur insanda,
Kimi bin bir renge bürünür gider,
Kimisi villada, kimisi handa,
Kimisi kovukta barınır gider,

Kimi insan vardır düz yolda şaşar,
Kimisi hayatta iyice pişer,
Kimisi dünyada çok uzun yaşar.
Kimi kısa zaman görünür gider.

Her kul bir şekilde nasibin alır,
Kimi kısmetini önünde bulur
Kimisi açlıktan dört büklüm olur,
Kiminde mal fazla, gerinir gider.

Kimisi çok merttir dönemez sözden,
Kimi hayır görmez oğlandan, kızdan,
Kimi ekmek söker ateşten közden
Kiminde derman yok, erinir gider.

Kimisi dünyada eğleşmiş durmuş,
Kimisi aklınca gerçeği görmüş,
Kimisi uğraşmış bir düzen kurmuş,
Kimi ara yerde sürünür gider.

İnsan kısım kısım türlü yol tutar,
Herkesin bacası bir ayrı tüter,
Kimisi boyunca pisliğe batar,
Kimi necasetten arınır gider.

Kuraldır değişmez hayat akışı,
Her yanı engebe zordur çıkışı,
Kimi bir çırpıda çıkar yokuşu,
Kimi mağlup olmuş yerinir gider.

Karaçay keşfetmiş inanç şerhini ,
Gücü yettiğince öder narhını,
Giyinmiş kuşanmış iman zırhını,
Sığınmış Allah’a korunur gider.

15.06.2001
İbrahim Karaçay