- İnsanlık -
Aklım ermiyor bu dünyanın işine,
Herkes gider mersine,bazıları ise tersine
Para,pul için insanlar birbirlerini yiyorlar,
Bunun adını alavere,dalavere diyorlar.
Şaşıyorum Harun kadar zenginin işine.
Yalanı,talanı takmış gidiyor, peşine,
Fakir,fukara,guraba edebiyatı yapıyor,
Ahı,günahı bakmıyor,malı,mülkü kapıyor.
Anlayamıyorum nedir bu insanların hali,
Haram,helal tanımıyor artık ahali,
Neden allahım,bu gelen ahir zamanmıdır,
Böylemi sona erecek,(insanlığın) ömrü tamammıdır.
Şevket Boyacıoğlu 03/12/2007
Şevket BoyacıoğluKayıt Tarihi : 4.12.2007 11:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi Günümüzde toplumun bazı kesimlerine bakıyoruz,ne hak tanıyor.ne hukuk.fakir,fukara,guraba edebiyatı ile fakirin,yetimin,milletin hakkını yiyor,birde görüyoruz,namazı,niyazı ile Allahın kelamını dilinden bırakmadan yoluna devam ediyor.Bu yolda insanlığımızı unutuyor,malın,mülkün,paranın esiri oluyoruz.İşte bu yüzden etkilenerek insanlık şiirini yazdım.

Dünya bir imtihan yeri,
Yazdığın günahlar,
İmtihanın eseri.
Yoksa dünyada kimin neyi var,
En zenginini de, sonunda kefen sarar.
Alsınlar mazlumun ahını,
Elbette çıkar aheste, aheste,
Görmezmisin suçlular,
Ya burada ya ötede KODESTE.
Sıkma canını Allahın vardır bildiği,
Sen adil ol.
Koru adalet ile ahlak ile birliği,
Kimseye kalmayan bu dünya için değmez kedere,
Teslim ol itaat et Rabbe,
Karışma sakın kadere.
Sevgierimle.
TÜM YORUMLAR (1)