İnsan olmaya geldik cihana
İnsan olanın olur önce kendisine
Kendine saygısı olanın. Olmaz mı Yaratanına?
İnsan olan dik durur, onurludur adilde
Paylaşmayı sever, çoktur sevgisi
Söylemez yalan da
Üç kuruş için, el ayak öpmez, bilmez yakaladık da
Naziktir küfür bilmez, kullanır kabiliyetini, gider iknaya
Aynaya bakmadan oturmaz sofraya
Saygısı vardır, sevdiklerine
Kadın erkek ayırmaz, bakar insan diye
Nefsini etmiştir terbiye, bakmaz harama
Bilir her doğan ölecektir, dünyada hesabını verir vicdanına
Elindeki varını vererek, paylaşarak, çoğaltır rızkını
Ne dünyasını ne de ziyan etmez, ahiretini
Hizmet eder Yaratanın yarattıklarına
Bilir düşüncelerinden bile sorumludur, bilirse
Kıskançlık bilmez, rıza makamındadır gözü
Ben daha göremedim, İnsanı, siz gördünüz mü?
Çok var Tekâmüle, İnsansıdır daha
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!