insanlar var aç, susuz
insanlar perişan
dışarıda canlı bir hayat
dünya bahar günlerinin çılgınlığında
yaşam kuş cıvıltılarıyla kanat kanat
derelerden su şırıltısının
senfoniye dönüşen ahengi
hele insanı deli eden kuş sesleri
akıp duruyor zaman gülüreyhan içinden
ama bir yanda da insanlar aç ve çıplak
çocuklar bir deri bir kemik
toprağı ve karın göğsünü delen
bir kardelen çiçeği gibi
insanların kemikleri derilerinden fırlayacak
ve sömürünün patronları
semirmiş canavarlar
it demeye ite kıyamıyorum
vahşi yaratıklar devranı
geviş getiriyorlar elleri yağlı vıcık vıcık
salyalarını akıtarak
ağzı daha süt kokan körpecik
kınalı fakir kızların
açlıktan kokan nefeslerini
kudurmuş ağızlarına yem yapmak için
kapanlarını kurmuşlar ustalıkla
bekliyorlar şehrin derin mahzenlerinde
insanlar aç ve susuz
insanlar perperişan
bu açlık ve yokluk çok fena
iyi kollayın -beyler, ağalar- kendinizi
sizleri tutuşmuş aleve dönüştürecek
öyle bir yangın ki bu
soğuk nefesleriyle suratlarınızı
cehenneme çevirecek
iyi kollayın kendinizi
pek yakında...
09.05.2002 Saat: 05.30
Cafer TaşkınKayıt Tarihi : 18.6.2008 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız dünya kapitalizmin ezici çarklarının hızlandığı bir dünyadır. Emperyalist ve onun yerli işbirlikçileri dünya haklarının, mazlum dünya haklarının üzerine birer kan emici vanpir gibi dişlerini geçirmiş ve kemirmektedir. Böylelikle kendi çıkarları uğruna insanları aç perişan bıraktıkları gerçeğini bütün çıplaklığıyla görülmektedir. Evet dostlar bu kan emici tabakanın elinden kurtulmanın tek yolu ve nihai sonuç olan sosyalizmdir. Emeğin hakça bölüşüldüğü, kanın ve açlığın yok olacağı günler yakındır..
TÜM YORUMLAR (1)