İnsanız Yaşamın Kanlı Ovalarında

Durgun gönlümüzün azgın sularından
Onca dün geçiyor, göğsümüzde alev
Savunmasız bir dildir taşıdığımız
Unuttuk çehremize gül ekmeyi.

Geç kalınmış mutlulukların ülkesine
Onca gemi kalkmış, ruhumuzda mazi
Vakitsiz bir yolculuk bedenimizdeki
Biçemedik asla ömrümüzün değerini.

Yedi yaşanmamış iklime yürüyoruz
Bütün sahipsiz düşlere cengimiz var
İnatçı bir hiçliğe biliyoruz savaşlar
Kalleş pusularla hederken insanlar.

Kimi yavan ekmek soğanla çok mutlu
Kimileri bir çuval sarı altına kul oldu
Onca can kalleş saldırılarla toprak oldu
İnsanız biz yaşamın kanlı ovalarında.

Aydınlık yarınların ıslak sahillerinde
Unuttuk zamana sevgiyle hükmetmeyi
Anlamsız çıkarların çıkınında ölümler
Hesabı yerde kalan insanıma ne ettiler?

Ellere sinmiş ölüm emri, mazeretleri çok
Tortulu sancıyla düştüler yere, suçları yok
İnsanlık suçu işleniyor her gün, failleri çok
Kan bürümüş gözlerde bir damla yaş yok.