İnsana dünyada yüz yirmi dört bin peygamber yetmedi,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
Şeytan insanı aldattı insanın çilesi bitmedi,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
Bencillik insanı sardı nefis kendini adam saydı,
İnsanın karnı doyunca yaptığı işe gözü doydu.
İnsan oğlu Peygamberi unuttu şeytana uydu,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
Ne oldu ise insan kendinden başkasını bilmedi,
İnsan bir kez yoldan çıktıysa ne yaptıysa olmadı.
İnsan oğlu Allah'ı unuttu namaz niyaz kalmadı,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
İnsanlık bitti iman gitti dünya cehenneme döndü,
Allah bizi uyardı gökten Kuran boşuna mı indi?
Dünyalık mallar tatlı geldi haram mal helali yendi,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
Yusuf hiç ölmeyecek gibi şeytanı arkadaş tuttuk,
Bu gidişle bizler ahirette inanın hapı yuttuk.
Dört kitap onca suhuf geldi yine onları unuttuk,
İnsanın yolunu kaybetmesi için bir şeytan yetti.
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 13:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!