İnsanın ilk aşkı olmaz mış hiç,

İnsanın ilk aşkı olmaz mış,
Tek son aşkı olurmuş.
O son olan öyle bir bitap düşürürmüş ki yüreği,
Yürek ondan başkasına,
Bir atışlık dahi atamazmış.
Gönül şimdi harabeler kenti.
Ruhum dargın varlığına.
Bir türlü barışamadı sevgili yokluğunla..
İçinde en çok sen,
İçimde hiç yok ben.
Dünyayı bana sürgün yeri eyleyen,
Bir aşka müptelayım.
Bir sana AŞk diye sarıldım
Ey aşka müptelalığım,
Ey güneşi gölgede bırakan yarim,
Ellerini aç semaya,
Gönlünü aç rahmana,
Uzatmasın dünya sürgünümü benim..
İnsanın ilk aşkı olmaz mış hiç,
Tek son aşkı olurmuş
Anladım..