İnsan...
İnsan deyip geçmemek gerekir efendim..
İnsan da bir yıl, dört mevsim gibidir, yaşayana.
Yaşarken, güzel hayalleri olmalı..
Ağlarken bulutlar eşlik etmeli, hüzünlenirken kuşlar can çekişmeli...
Mesala güzel sevmeli...
Severken, duyguları eylül sarısı, sözleri baharın iğde çiçeği kokmalı...
Güzel bir hayat planlamalı mesala, yarına dair...
Gün batımında çay içerken türkü dinlemeli, sahilde dalgaları dinlerken deniz kederini almalı...
Ne bileyim işte sabah olduğunda gün doğumu uyanmalı..
Güneşi tutarken, penceresinden içeri kelebekler girmeli...
Gülmek sanattır...
Güzel gülmeli insan.
Gülerken yanaklarında deniz gamzesi, gözlerinde okyanus boğulmalı insanın...
İnsan her yaşta çocuktur efendim.
İnsanı hatalarıyla kabul ediyorsak insanız...
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!