İNSANA
Kul değişip huzur kayıp olunca…
İnsan olan sevgi arar insana.
Uğraşmazsan hayat gitmez yolunca…
Nefret değil sevgi karar insana.
Asır azıp duygu paralanınca !
Hisler bir birinden aralanınca !
Ruhlar bu durumdan yaralanınca…
Tabip olan sevgi sarar insana.
Yok olsa cihanda silah, top, füze…
İnsanlık o zaman çıkacak düze.
Ferhat bulaştırmaz işini yüze…
Şu dağları sevgi yarar insana.
Bunca kan, göz yaşı neden, niçinse ?
Cumali kork yetki puştun, piçinse !
ALLAH için değil çıkar içinse…
İnanın bu sevgi zarar insana.
Kayıt Tarihi : 20.10.2018 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!