Zamanı kaybedip kuytu bir köşede,
Yitik dehlizlerde merhamet arar insan.
Bazen kırılgan bazen de yavan,
Mekansızlığın kenarında özünü bulur insan.
Takvimden düşen her sayfada,
Bambaşka bir kimliğe bürünür yaşam.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta