Güler miyim, ağlar mıyım?
Bilmiyorum belki susup sessizliğin esiri olurum.
Ya da bağırır sükûneti karşıma alırım.
İnsanım ben , herkes gibi bir anadan doğup bir babadan ürktüm.
Bundandır dünyaya bakışım,kendimle boğuşmalarım.
Bundandır aydınlıktan kaçıp karanlığa sığınışım.
Herkes gibi bende insanım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta