Endamına bakarak, adam sanma insanı;
Kim Rabbini bilirse, işte onu ins tanı!
Sırf kılıkla kendini, arz ederse ins sana;
Kaale alma tavrını, bak ondaki ihsana!
Emrediyor ihsanı, Muhsin olan yaratan;
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İnsanı insan bilirim
Ehlile ile irfan imiş
Kardeşim insanın insanlığı Yaradanına kulluk vazifesini yapmakla ölçülür ağzına sağlık güzel özetlemişsin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta