İnsan ve Deniz Şiiri - Arslan Gazioğlu

İnsan ve Deniz

Sen masmavi denize boyun eğmeyen insan
Gün gelir o sularda yüzecek gemilerin
O masmavi sular ki duygular kadar derin
Kalbinin sırlarından masivaya uzanan

Gün gelir dalgaların koynun da akacaksın
O bakire koyların üstüne yata yata
Birgün oturtacaksın kalbinde ki o tahta
Sevda yüklü türkünü denize yakacaksın

İnatçı ayakların kendine dirense de
Aldırma bu kin geçer sular ona değince
Bazen bir gelin gibi düşer üstüne gece
Bu deniz sevilmez mi gidip geri dönse de ?

Şu serseri gölgeyi denizler de boğmalı
Yeter seneler boyu peşinden koşturduğun
Sana ebedi Kevser bu denizde ki suyun
Doğacaksa bir insan bu deniz de doğmalı

İnsan deniz misali sürünür enginlere
İster bir deniz gibi esrarlı uyumayı
Ey deniz sende saklı göğün güneşi, ayı

Bağrım bir deniz olsun kurumuş gönüllere
Burda ulvi saadet ölüm bile balayı
Tanrım el açıyorum mavi mavi duayı.........

14.07.2017
k.arslan gazioğlu