İnsan sevdiğinin her şeyini bilir

İnsan sevdiğinin her şeyini bilir.
Aldığı nefesi, içtiği suyu…
Sabahları uyanırken hangi yana döndüğünü,
Kahveyi nasıl sevdiğini,
Sustuğunda neye kırıldığını,
Gülümsediğinde hangi anıyı hatırladığını…
Birlikte susulan anların bile ezberini tutar.

Sevdiğinin gözünde bir gölge varsa,
İçinde fırtına kopar.
Bir kelimesiyle mutlu olur,
Bir bakışıyla darmadağın.

Çünkü sevgi, sadece birini sevmek değildir;
O’nun dünyasına dokunmak,
Onunla birlikte ağlamak, birlikte gülmek,
Ve bazen o fark etmese bile
Onun yerine güçlü durabilmektir.

İnsan sevdiğini ezberlemez,
Onu kalbine kazır.
Her halini, her hâlini.