İnsan Olmanın Anlamı

BİR UYANIŞ İLÂHİSİ

(Nihali Tarz'da İnsanlık Yolculuğu)

I. CESET VE RUH

Gezegeni geziyorsun,
Et ve kemikten örülmüş bir ceset gibi.
Nefesinin farkında bile değilsin,
Sözlerinin ardındaki hakîkati duymuyorsun...

Söyle:
Seni insan yapan nedir?
İnsan mısın?
Yoksa insan olma yolunun başında
Henüz sürünüyor musun?

II. HAKİKİ GÜZELLİK

Ey dünyanın en güzel cesedi!
Zannetme ki güzelliğin tenindedir,
Yakışıklılığın suretindedir.
Cesedin güzel olabilir,
Ama insan olmak başka cevher ister.

III. İNSANIN SIFATLARI

İnsan:

Benlikten sıyrılmış,

Bencilliğini kurban etmiş,

Nefsini semâya gömmüş,

Hayvânî arzulardan arınmıştır.

İnsan:

Akla yakın,

Mantığa dost,

Bilime sığınan,

Fenne secde edendir.

İnsan:

Sevgiyle yanan,

Merhametle ağlayan,

Vicdanla dirilen,

Ahlâkla yükselen,

Erdemle parlayan,

Namusla yürüyen,

Şerefle konuşan,

Onurla yaşayan,

Haysiyetle ölen,

Edeple var olan,

Terbiyeyle doğan her sabah...

İnsan:

Hak bilen,

Hukuk gözeten,

Adaletle tartan,

Rızalıkla paylaşandır.
Gönüllere girmeden
Hiçbir kazancı helâl saymaz.
Çünkü o,
Alın teriyle yoğrulmuş,
Emeğin ekmeğini bölüşen bir candır.

IV. SORGU: İNSAN MI, CESET Mİ?

Şimdi sor kendine:
İnsan olmak mı yakışır sana,
Yoksa et kemik yığını bir ceset olarak,
Boş gözlerle gezegenin gölgesinde kaybolmak mı?

SON ÇAĞRI: UYAN!

Ey ceset gibi gezen!
Uyan artık —
Nefesinin kıymetini bil,
Sözlerinin ardındakini duy,
Kalbinin sesine kulak ver.
İnsan olma yolculuğunda
Kendini bul.

NİHALİ TARZ İMZASI:

Mistik: Ruhun uyanışı
Alegorik: Ceset ve insan ikilemi
Metaforik: Gezegen, nefes, emek
Felsefi: İnsan olmanın anlamı