İnsan, tek başına bir taş değil,
taşların birleşip duvar olduğu yerdir.
Bir kıvılcım değil,
kıvılcımların yangına dönüştüğü andır.
Dilini annesinden alır,
şarkısını halkından.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



İnsanoğlu doğası gereği koloni halinde yaşarlar. Bu birliktelik sevgiyi, korumayı, paylasmayı, direnmeyi, gücü vs. doğurur..Her doğum bir başlangıç, yeni bir nefestir. O nefes olmazsa hayat bitmiş demektir. O nefesin değerini bilenlere sonsuz saygılar. Tebrik ediyorum. Kalemin daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta