Dost Şeref 20/01/1950-2015
İnsan Olduğundan Utanmıyorlar
Vijdanıyla iş yapmayı unutmuş
İnsan olduğundan utanmıyanlar
Akıllı sanarak kendin unutmuş
Aynaya bakarken utanmayanlar
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Utanmasini bilmeyen ayip anlatilmaz, diye güzel bir deyimimiz var Hocam.. Bu siirde tam karsiligini bulmus..
y.akkaya
Şiirdeydim.
Kutluyorum Sayın Şair.
Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta