Hey deniz!
Hey su ve tuzdan ibaret olgu.
Hey hayata anlam ve tat katan,
Söyle dalgasız yaşanır mı?
Sende su var,
Tuzda var,
Balıkların var,
Martılar sana aşık,
Masmavi gökyüzünün altındasın.
O haldeyken sen bile dalgalanır, durursun.
Ben dalgalanmışım çok mu?
Hey toprak ana!
Üç beş damla su ve toprak
Cümle sevdiklerimi bağrına basan,
Onca çiçeği ağacı kendine bağlayan.
Yaşamın tek adresi,
Herşey seninle başlıyor,
Seninle bitiyor.
Bütün sevdiklerimiz senin koynunda.
O haldeyken sen bile,
Üşüyorsun kar altında kalıyorsun,
Donuyorsun,
Öfkelenip, depremlerle inliyorsunda
Ben sevdiğime hasretten
Üşümüşsem,tir tir titremişsem,
Zelzele kopmuşsa içimde çok mu?
Çok mu ki?
İnsan olana çok mu?
Mine Yılmaz Sevinç
10.Eylül.2022
10:10
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!