İnsan Kadar Eski Zaman Şiiri - Sinan Bayram

Zaman geçer, her şey onunla değişir.
Ölçüsü var, ahengi yar var olana.
Zaman, hayat gibi dip diri yenilenir;
Yenilenmeyen, uzak düşer hayata.

İnsan, zaman içinde zamana tabi.
İnsan, zamana tabi uzun bir hikaye.
Zaman kadar eski, bir o kadar yeni;
İnsanı bazen not düşer özlem diye.

Zamanın değişmez prensibi zıtlık;
Her şey, zıttıyla var olmaya yükümlü.
İnsana yük olan her anlamda kıtlık;
Zıtlık, yük değildir, hafiftir günlüğü.

Zaman, insana bağlı bir yerde.
İnsan, akıl tutar, akıl zamanı bulur.
Zamansız hayat yok, ervahı ezelde;
Akıl için zaman akar, hayat olur.

Zaman hem kumdur hem su;
Bir yanı çöl, bir yanı derya deniz.
Hayat, ışığı çeker parlak huylu;
Birden artma, en fazla ikiyiz.

Zamandan eski bir hakikat var;
Ömür tükenir, ulaşır bir sınıra.
Zaman bittiği gibi yine başlar;
Ömür olur içinde yeni bir sayfa.

Zamana hayat verir insan;
Zamandan hayat alır, şaşmaz.
Zaman için zemindir her can;
Zamanı tadan, hayatsız kalmaz.

Sinan Bayram