Nedendir bilmem, adını koyamadığım nice umutlar saklı
bu çocuk yüreğimde. Hep çiçeklerim büyümeden kopartıldı belkide bu yüzden, korkuyorum.
Kimseye ihtiyaç duymadan yaşamak mümkün degil mi?
Hepmi birilerine ihtiyaç duymalıyız. İnsanlar bu kadar güvensizlerken bunu yaşamak çok zor. Yine başa dönüyorum.
Kime güvenip sarıldığımda kalbim iki kat parçalandı,




muhteşem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta