Hiç bir şeyin benzemez ezmesine
İnsan ezmesi
Ez ayaklarınla
Canından bıktırıncaya dek
Yalvararak baktırıncaya dek.
Ez, ökçelerinle öldüresiye ez
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ah şair dostum ah kanattın yine kabuk bağlamayan yarama. Ama alışkınımdır merhem yerine tuz basmaya yarama. Malesef bu anlattıklarından birini veya birkaçını yaşamayan azınlıkta kalır. İtiraf etmek gerekirse bende bu madurlardan biriyim. Kimi eliyle, kimi diliyle, kimi bakışlarıyla, kimi arkadan kalleşce itti. Ömrümün çoğu itilip kalkılmak bitti. çoğu zaman bir istepne gibi oradan oraya atıldım. Kaç kez makam mevki uğruna satıldım. Yaramıza dile getirme cesareti gösterdiğin için teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta