Kimi Haccâc-ı Zâlim gibi zulmeder,gönüller yıkar...
Kimi Neron misâli yangın çıkarıp bir şehri yakar...
Kimi de toplumda sessiz bir nûr ırmağı gibi akar...
Hepsinin hammaddesi aynı ve üflenen nefes aynı;
İnsan var şeytana göz kırpar,insan var RAHMAN'a bakar...
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta