05.12.1979 / İstanbul
İnsan bir uçurumdur, ey gece,
Derinliğinde yıldızların suskunluğu saklıdır.
Bir an durur kalbinde zaman,
Ve suya düşen ay, kendi suretini unutur.
Bir rüzgâr geçer — hatıra gibi ıssız,
Bir ses kalır: içten içe eriyen bir dua.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta