İnsan Şiiri - Nasıf Acar

İnsan,
Enteresan bir varlık.
Deniz gibi,
Ne zaman dalgalı,
Ne zaman düz, çarşaf gibi,
Belli olmuyor.
Neye sevinir,
Neye tepkilidir belli değil.
Sonuçta insan,
Ak dersin kara anlar,
Mora turuncu der,
Ben özelliğini öne sürer,
Şaşırtır seni....
Bir gün üzer,
Bir gün kederlere bezer,
Canından bezdirir seni.
Seviyor boğarsın,
Övgüye doymaz.
Bir laf olur ki, yere çalar seni,
İletişimin,
Sürekli ayarda olması gerek,
Yoksa, ritimde,
Sıkıntı...
İnsanlarla ne çok sıkı,
Ne de açık ara olman gerek.
Ayarlarını,
Sürekli relaksta tutman gerek