İnsan Ala-i illiye de nur, esvel-i safilin de kir
Maneviyatta bir nurdur, öz mayası necisdir.
Aynı ruh, aynı beden, beşeriyet hak katında,
Ya melekten üstündür, ya şeytanın alt katında.
Uzağa değil, burnunun ucuna baksa aklı
Allah’a taşır, ölümü fısıldar ona saçında ak kılı
Düşünse ki, hayat maratonunda geçen ömrün
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta