İnsan. Şiiri - Ahmet Çimen

İnsan doğarken çıplak doğar.
Okulunu okur büyür .
Memur veya meslek sahibi olur.
Dükkanını açar rızk için .

Evlenir mutluluk için .
Dükkan işi şans mı desem .
Çalıp,ta zenginlik mi desem.
Bir gün harman olur gün olur .

Kapına ansızın icra gelir !
Evim dükkanım diye yanarsın .
Sen seversin o sevmez .
Bahaneden bile kavga ararsın .

Bu dünya sevenin değil .
Çalanın üstadım çalanın .
Çaldın mı karınsa sever
çocuklarında seni sevmeyende .

Çünkü sende para para var.
Aklım ermedi benim bu işe .
Alın teriyle kazanılan parayla .
Gökdelenler gemiler uçaklar .

Nasıl alınıyor aklım ermedi benim .
Az yaşa çok yaşa bir gün veya gece.
AZRAİL baba gelecek başa .
Çalmadan korkusuz git !!!!!!!!!
Cennette sonsuza dek .............
Ölüm süz yaşa be insan oğlu .

Söz .Şiir.01.15.2000.
Fethiye.