İnsan Şiiri - Yüksel Uca

Kâinatın eşsiz, harika meyvesi
Arzın gözbebeği hem halifesi
Hem çok ağır hem de ulvi vazifesi
Hakk’ın en sevgili kuludur insan

Dünya sarayının sıbgasıdır o
Âlemin tohumu, esasıdır o
Esmanın en geniş aynasıdır o
Bütün aynaların kalbidir insan

İmtihanda geçti tüm melekleri
Bu bakımdan gayet yüce değeri
Allah yarattı ins, cin, felekleri
Bütün varlığın sebebidir insan

Büyük emaneti etti tahammül
İman, marifetle eder tekâmül
O sayede verir binlerce sümbül
Sonsuz istidat sahibidir insan

Hakkıyla tecelli etti Hak ismi
En güzeldir onun ruhu ve cismi
Kabiliyeti en geniş, en cami
Çünkü sınava tabidir insandır

Bu fani dünyada her şeye muhtaç
Sonsuzdur acizlik, kusur, ihtiyaç
İman ile zikir kalbine ilaç
Onlarla huzura kavuşur insan

Bütün kâinatın özü, özeti
Mahlûkatın başı hem de ziyneti
Kömürleri elmas eder niyeti
Onunla cenneti kazanır insan

Ruhuna biçilmez bir değer, paha
Verilmeyen bir şey kalmış mı daha?
Muhatap kılınmış Yüce Allah’a
Kelam sıfatına mazhardır insan

Kimi zaman nehir gibi hep coşar
Yatağına sığmaz etrafa taşar
Bazen de haddini ziyade aşar
Madem beşerdir şaşırır insan

Yüksel der hep ona her güzel ihsan
Yine de ediyor hırs, israf, isyan
Mahiyetinde var asilik, nisyan
Bu bakımdan pek de nankördür insan