En büyük fırtına insanın gönlünde,
En yüce sevgi kalbindedir.
Gün gelir beyni harman yerine döner,
Seçilmez hiddet midir, keder midir?
Bazen örtü olur kederlerine,
Dumanı tütmeyen yangın yeri gibidir.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Nehir gibidir insan,
Sadece yüzeysel bilinir.
Derinliklerinde ne saklar,
Ne fırtınalar kopar söylemez.
Sadece sessizce akar, gider...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta