İnsan Şiiri - Şimşek Acar

havayı delip giderken kan için
ok
zirveleri yoketmek için terkeden
çığ
sıcak namluyu terkeden ölüm
kurşun
aslında masumdu o an yerinde
ona insanın eli degmeden
rahmetti bereketti tane tane yağarken
yağmur
azıp köpürüp önünde durulmaz olmadan
sel
koşup oynarken sarsılıp yıkıp geçen
deprem
ıslık çalıp kulaklarda uğuldayan soğuk ölüm
tipi
masumdu aslında önüne düşmeden
hırsından korkusuna yenilmeden insan