Bilmeden nasıl bir yurt olduğunu.
Dünyaya gözünü açıyor insan.
Yaşadıkça kahır, dert dolduğunu.
Görüp gerçeklerden kaçıyor insan.
Büyürken kaygı ve umut kolkola.
Çıkar, başı sonu belirsiz yola.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta