Aşk nimeti sayarak karşıla sana inen hüznü
İbret al, yalvar ellerini gökyüzüne açarak
Zalimin zulmüne karşı eğmeden başı
Bir anne şefkatiyle kovuldun huzurdan şimdi git, arkana bile bakmadan
Miski amber kokan iç gözyaşlarına boğularak ağla
Bu yakışır ancak cennetten kovulan ademe




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta