İnsan Şiiri - Ahmet Tabak

İnsanoğlu pek zâlim, tarih bunu yazıyor
Nefsine uyan kişi, güçlendikçe azıyor

Mazlumun âhı pek çok, feryâdı arşı sardı
Onlar acı çektikçe bütün âlem karardı

Nasîhat kâr etmezmiş, hevasına uyana
Okuyunca anlarsın, kitaplara baksana

Fırsat buldukça azan, bir varlık oldu insan
Şeytan ona imrenir, dinleyip sesin duysan

Kararırsa kalp bir kez, girer dipsiz kuyuya
Dönmez ise hatâdan, devam eder batmaya

Bahâneler pek çoktur, oyalar durur seni
Zihnini kirletenler, karartmışlar kalbini

Huzurun yoksa eğer, yardım iste çekinme
Kuşatılmışsın meğer, el aç yalvar Rab’bine

Tarih şuna şahittir, ya zalimim ya mazlum
Ya da zalime karşı, hak yolunda dururum

Tarafın nedir senin, kimlerle berabersin
Kalbinde huzur yoksa, yanlış dostlar seçmişsin

Tövbe ne büyük nimet, cennet için bir bilet
Allah seni affeder, bunu her an ümîd et

Kurtulmanın yolu tek, sâlihler dostun olsun
Kul ol hemen Allah’a, içine huzur dolsun

Emanetin bir candır, şu kısacık ömründe
Ne mutlu onlara ki, tevhid vardır dilinde

Ne gelirse O’ndandır, râzıyım de Rab’bimden
Şikayetleri bırak, cennet seni beklerken

Şeytan azap içinde, kaybederse insanı
Kazanmak istiyorsan, kurtarırsın imânı

Merhamet abidesi, o Âlemler Sultanı
Son nefesin vermeden, bekler ümmet olmanı

Ahmet TABAK
19.12.2024