Kafam allak bullak, gözlerim mosmor.
Nasılsın? Demek bu kadar mı zor!
Kimse bilmez bu adam ne yaşıyor.
Ne olursun bir kere sor be insan sor.
Sıkıldım, usandım bu varoşluktan.
Sıkıldım, usandım bu zalimlerden.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta