Yine güneş doğmuş
Gökte kuşların kanadı
Denizde balıkların yüzgeci...
Son varlığımda düştü,
Artık münhasır bir ayrılığın
felsefecinin birine yanıkmışım güya.
uzun uzun lakırdıyormuşum onunla.
ama nedense o bana pas vermiyormuş bir türlü...
akıllı, zeki ve güzel
üstüne çokça ecnebi kadınla görüşüyormuşum;
türklerin köküne kibrit suyu mu dökülmüşmüş.
Huysuz ve de aksiyimdir ruhumun karşı geldiğine.
Oysa kaldırımlarım gepgeniştir benim
Sokaklarımda çocuklar,
İnsan bu; yaşlanır.
Yaradılışı gereği bu onun der bazı bilimciler.
Yaşlanır; yaşlandıkça dinginleşir, doğruyu bulur.
Evet yaşlanır belki
Tıpkı benim gibi.
Ben de yaşlanıyorum,
öldüğümü sandın -sensizlikten-; ama ölmedim...
bir lokma attım ağzıma -sensizlikten-,
üstüne bir yudum da sensizlikten içtim.
kalktım ayağa
bir cigara yaktım.
dumanı tüttü...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!