Bir şey var belki de bir şey yok.
Ölüm öylesine nazlı, öylesine sade
Bu yaşamak,
Belki de bu benim kendimi aldatmacam.
Renkli resimlerde bile bir ben siyah beyazım.
İnsan bu, her daim bir muamma.
Hele birde kalıyorsa kendine.
Eşsiz ve garip.
Başı sonu hatsız...
İhtimaldir ki; ip olur boynuna geçer onun.
Edalım hesapsız uzaklardasın.
Devrilir koca sevdalar,
Alnında bir ben yokum.
Leylağım bezmiş dalından, açmıyor, bahar da geçmekte.
Issız mı ıssızım, şehirde sensiz...
Masallar uzadıkça korku doluyor içime,
Gülmeyi ve babasını severdi.
Ve her insan gibi sevilmeyi.
Bugün onun için, hiç sevmediği kendimi sevdim ve onu...
Siyahlar giyinirdi.
Siyah bir bulicin ve gömlek.
Bir gözlerinden hoşnutsuzdu,
Desem ki,
Tutuldum tanrım birine.
Yüreğim bir tepesine konakladı aşkın.
İnan, yüzünü bile görmedim...
Desem ki,
Farkında değilim olan bitenin,
Okşadığın ellerim çatlamış
Sürülmüşüm bir tanem;
Sürgündeyim....
Zaman iki direk arasında bakırdan tel.
Ki aslında herşeyin bir anlamı var,
Yemek yapmazsın, bilmezsin de.
Domates peynir yemezsin.
Seninle ömrü billâh menemeni unutur adam!
İçki sigara içmezsin,
O keyiften anlamazsın.
Sen çayın yanında nasıl da tüter o sigara bilir misin!
Son gidişim dedin:
Bekleme beni ikimiz için,
Asla,
Bir daha dönmeyeceğim.
Aç aşkın aşkımı katletti...
Dağların karı yağdı yaman.
Yalvardım, yakardım dinlemedi.
Dinlemedi geldi ölüm anam.
Geldi başan,
Geldi aman...
Dolamış beline renk renk kuşaklar.
Davul zurna sesine uyar da erkekçe adımları,
Dadaşlarım el tutuşur vücutları heykelden.
Heybetim,
Yiğitliğim; hançer barım! ! !
Ben Erzurum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!