Gönül otur hele, gel yanı başıma,
Belki derman dağlatırsın gözyaşıma!
O yar çile ekti katıksız aşıma;
Çare yokmu gönül inleyen naşıma
Ne olur dinle gönül tınlayan telimi,
Kavrulan ciğerim sızlayan tenimi,
Yırtıp kazsak gömsek ölüm kefenini
Yokmu çare gönül inleyen naşıma
Kul oldum, köle oldum umru olmadı,
Zincirleri taktım gönlü hiç görmedi...
Gecem gündüzüme karıştı, duymadı;
Yokmu gönül çare inleyen naşıma
Rifat Kaya
Kayıt Tarihi : 19.9.2009 09:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
X
Zincirleri taktım kapısına, görmedi...
Gecem gündüzüme karıştı, duymadı;
Çaremsin, kurtar zâr-ı gönlü yâr elinden...
Yüreğinize sağlık Rufat bey harika dizelerdi kutlarım.
TÜM YORUMLAR (10)