İniltisiz Notalar Şiiri - Haydar Güner

Her şeyin sesini duydum.
Rüzgârın saç taramasını,
asfaltın geceye küfür edişini,
içten içe çatlayan bardakların
sabaha kadar süren direnişini...

Ama kendi sesimi duymadım.
Konuşmadım.
Dilimin ucuna gelen her cümle
bir başkasının anısına aitti.
Kirlenmişti harfler.

Ayna istemedim.
Çünkü yansıyan ben değildim.
Gözlerimde hep
başkalarının terk edişi dururdu.
Ve ben,
başkasının hatasında yaşıyordum.

Biri bana adımı sorsa,
mırıldanırdım içimden:
“Unutmayı seçmiş biri.”

Ben ki,
bir gece yarısı düşen yıldızın
karanlıkta kaybolan izi gibi,
hiç olmamış gibi
çok şey yaşadım.

Kalabalıklardan ödünç aldım yalnızlığımı,
kimsesizliğim bile bana ait değildi.

Ama bir gün,
kendime döneceğim.
Aynasız bir sabaha,
adı konmamış bir şiir gibi.
Ve o gün —
ilk kez, kendi sesimi duyacağım.