İnfilak Şiiri - Dila Doğan

Kalabalık sokaklarda avare yalnızım
Sitareler üzerime düşen birer ifrit
Güz gibi kederli, ölmüşçesine gamsızım
Isıtmıyor koca Güneş, ısıtır mı kibrit?

Ruhuma denk uzanır uzun ince gölgem
Günbatımında ufuğa gömülür sözlerim
Nikbinliğime mukavemet veren meşgalem
Vehimlerime hüviyet veren cihetlerim

Her yeni güne döktüğüm türküler, nameler
Melal kokan satırlarıma deva kalemdir
Hicapla karışık inkisar ihtiva eder
Tüm bilincime mukabil müphem bir hayaldir

Mutlak her evdedir nefes alan gamsız leşler
Belirsiz uğultular, gayrimuayyen sesler
Sevgide yoktur savaştaki kadar tevazu
Savaş dediğimiz de sevginin küçük oğlu

Dünyanın faniliği biraz da garabeti
İnsana teessürden, ye'sten gayrı ne kalır
Bak bahara besi bereketi, güzelliği
Bahar dediğimiz de en fazla üç ay alır