İzmir deyince incir geliyor aklıma fikrime
Öyle böyle değil, incir…
Nedeni niyesi kendime bile sırrı saklı ne bileyim niçindir nedendir
İzmir deyince üstü açık bir kamyon ve sağlamından poyrazlanmış rüzgar
Bağrı yakası hepten yırtılmış mintan gömleğinin mavi rengine tüm gelmiş geçmiş zamanları giyerek
Güvertesi gemisi olmayan fırtınalara tutunarak aşk nereeee ben oralara firari fora
İliklerine kadar yemekle bitmeyen doyumsuz iştahın kışkırtıp azdırdığı, izmir deyince
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta