İncirin Öyküsü Şiiri - Ümit Şeref Kayacan

Kaş'ta bir incir ağacıyım
zehrim içime akar
yemişlerimi eller yer
dalımda savrulur sevdiğine varamayan
Hörü'nün yazması.

adım uğursuza çıkar...
sağımda kızkardeşim nar
solum silme barut kokusu
menengicin koynunda
yaralı bir keklik var...

kuşluk vakti denizkızları geçer
yanımdan yöremden
ötelerden yanık türküler,
yanık tenli köylüler
ve karayılanlar karataşlara
bir mavzer gibi ağar gider.

Kaş'ta bir incir ağacıyım
Zehrim akar içime
deniz deniz Akdeniz
kankardeşim deniz
albeni kollarına...