İncir ağaçları, yılın son mevsimi
Beyazlanır karşı dağların başları
Bu ara yaprağını özleyen ağaç gibiyim
Yalnızlığa soyunan bir ben değilim
Gel de gör manzaranın vahim hâlini
İncir ağacında kuşlar soğuktan kısılmış sesleri
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta