Gece yorganını örttüğü zaman bu şehrin üstüne
Sokak lambalarının hepsi aynı anda yanar
Aynı anda suratıma kapanır tüm sokaklar
Gönlümün ortasındaki yirmi yıllık incir ağacı
Yapraklarını serpiştirir zihnimin her köşesine
Çiçekleneceği günden ümidimi kesmiş
Dolaşıp dururum etrafında
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Güzel bir şiirdi kutluyorum şairi nicelerine kalemin daim olsun.
Arkadaş galiba ocağına incir ağacı dikmiş ya da diktirecek?
İncire bile çiçek açtırdığına göre demek ki var bir bildiği. Hikmetle paranın kimde olduğu pek bilinmezmiş derler.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta