İncinmiş Yüz Şiiri - Turgay Kantürk

Bitkinim yine korkularla, cebimde kül,
Taflan ve kuş, ayrılıkların mevsimi
O denize açılan, bakma ıssızlığım
Yalan! Silin tüm sayfalardan adımı!

Unutun beni! Bunasın dil, tavsasın söz,
Çatlasın büyük duvar, toprak yarılsın.
Ah inançsızlık! Yapıştı yakama güz,
Bu oyunda ben kendimsiz n'aparım!

Ey kendine seçtiğim bu kaçıncı yüz,
Kaçıncı kirletilmiş gök, benzerim ol sen,
Önce kokularınla yun beni, sonra üz!

Sakla ölülerimi, bu aşk da bitsin!
Eleklerden süz beni, kalmasın hiç iz,
Çek tetiği! Yırtılsın giz, sesim dirilsin!