İncinir Şiiri - Mehmet İslami

Tekbirle: çalmazsan aşk sazını
Perdeye dokunsan teli incinir
Eğer çekemezsen meşkin nazını
Dikene dokunsan gülü incinir

Gönülün sazını dinlemiyorsan
Verdiği lezzeti anlamıyorsan
İlâhî sultana ünlemiyorsan
Kelâma dokunsan dili incit

Kâ’be yıkmaktanda büyüktür hatır
Yıkmağın feryadı titretir sadır
Sevgi meydanında kurulu çadır
Desene dokunsan çili incinir

Senin verdiğin dert bana devâdır
Sitemin tarizin ruhum şifadır
Her nefesim bıraktığın havadır
Pireye dokunsan fili incinir

Eğer ki vefâyı inkâr edersen
Kefeni sen, kulun salını incit
Şeytanın dediği yolda gidersen
Şarzdaki katmiyum pili incinir

Sen kürrei arzın anası olan
İlâhi esrârın binâsı olan
Ol mâhlûkatının sunası olan
Başını eğerse beli incinir

Kâinât on iki burcun üstünde
O on iki burç da senin destinde
Kutuplarla ekvatorun kastında
Feleğe buğzetme deli incinir

İslâmın başına dikilenlerin
Hesabı ne mümkün çekilenlerin
Solmuş yaprak gibi dökülenlerin
Kippanın altında keli incinir

Hakikâte biat etmeyenlerin
Şer’i şerif üzre gitmeyenlerin
Üveys ile deve gütmeyenlerin
Cahime götüren seli incinir

İmtihân meydanı açılmış bize
Kâlbe imân vermiş kuweti dize
Sırat köprüsünde gelse yüzyüze
Ârifanı gören velî incinir

Bura gelmemizi takdir edenin
Hikmetinden, turap olan bedenin
Habîbin yolunu takip edenin
Cennetten esmezse yeli incinir

İmtihândır İSLÂMİ: bir başarsa
Kâ’le almaz cehenneme düşerse
Kim ki ahde vefâ ile yaşarsa
Nameşruyâ kalkan eli incinir