Ben istiridyeydim
Sevdansa kum tanesi
Aktın içime damla damla
Beslendi sevdamla
Sardın her tarafımı
Kapattım kabuklarımı
Büyüdün içimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
***Ben istiridyeydim
Sense inci tanesi
Kapalı kaldıkça yüreğimde
Büyüdün ***
hep içimizde mi büyür inciler..açıldımı kabuklar,bitermi incinin bembeyazlığı mavi sularına mı gömülür...yoksa dipsiz karanlıklarına mı denizin..!!
tampuan...tşk.ler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta