İnci İnceer Şiirleri - Şair İnci İnceer

I

Bir tutam ışık huzmesiyle tutunmak
Bir kucak umutla sarılmaktı hayata o…
o hayat ki, kaybolmuş
Yoksa hayat mı bulmuştum içinde, anlayamadan

Sanki
Hazan mevsiminde hüzünlere rest çeker gibi
Kalburüstü haller
Süzgeçten süzülen sözler gibi
İz düşmeyen düşler
Düşsel heyecanlar

İçimde aşkın güneşi,
Güneşi yakar ateşi
Soyundum varlığımdan
Gel bakalım ikibinonüç, bildiğin gibi…

Anladım ki
Aşk gibi
Yorulmana izin vermeyen
Kıyısız bir denizmiş hayat
Kalınca yaşamın kıyısında apansız
Kalır gibi

Olsa ne çare dedi dizi dibinde
Uzun mesafeden kısa ayaklı kadehle
Sununca badeyi gönül dervişine
Muhabbeti bade,
Sürgün oldu
Kadeh mesafesine

Sevmek yeteneğimi geliştiriyor
Kendimi bilmek…
Fakat öyle zor ki incinmemek

/Hep kendi içine devrilendi her zaman ayakta görünen... /


Bakınca
Kaşının kırıldığı
O

Yok saydığı zamanın boşluğunda üşüdü yüreği
Çaresizliği öğrendi boşlukta çaresizlik bilmeyen eli
Bu biçim üşümeyle ölmeyen bedeninde
Çifte su verilmiş çelik gibi güçlendi yüreği

Bu mevsim başka türlü olurum onunla hep

Başka türlü eser kasımda rüzgâr
Başka türlü acıtır dalını
Düşerken yaprak

Haziranda başka
Eylülde başka

Üzgünüm...kırılganlıklarım ve ertelediklerim için
Yaşamıma istediğim yönde kürek çekemediğim için
Ruhumu yorgunluklarımla erteleyerek üzdüğüm için
Üzgünüm
Üzgünüm her şey için.....