İncesu'da bir ada Şiiri - Mete Tuğluk 2

uzayan kara gölgelerdir masanın altına
ve anlam yüklüdür mırıltılar sürekli
çay kokusu akar damarlara
mandal lamba kusar yere ve şüpheli
dinler mi yayılan müziği
halının kitaplığın ve koltukların dinlediği gibi

kamufleci resimler sırıtır
sırtlarını lekelerine dayayıp duvarların
kalorifer suskun perdeler üşümektedir
doyumdur doyumsuzluklar burada
ağlatılar güldürü
kimi gerçekle içiçe
kimi çingene karısının ardında yitik
kuş sesleri yayılır odaya
insanlar ayaklanır
çoğalır
ve sokaktaki deli
içerdekilerden titrek bir camla ayrılır...